روسیاه

در میانِ غصـــه هایــم گـاه گاه

می کِـشم از دسـت دانــشگاه آه

بر سر خود می زنـم از شـهــریه

گرچه قسطی می شود تا چند ماه

پاتـوقم بـعد از غذای سلف هست

تا سحــر در مــستــراح خوابگاه!

این همه شهـــریه و پـــول زیاد

ای دریغ از خدمت و قـدری رفاه

نمره ات را با تــــرازو می دهـد!

گر به استادت کنـــی با غم نگاه!

بـارهـا کـافــی نـتِ دانـشـــکده

کــرده تحقیقات من را رو به راه!

جای غـــم دارد، کلاس درس ما

سال ها شـــد با عـروسی اشتباه!

مدرک خود را گــرفـتــم عاقبت

بی ثوادم! همچنــان، رویـم سیاه

 

شاعر : امیرحسین خوش حال « کولی »

دانشگاه آزاد

سپاس و ستایش دانشگاه آزاد را ، که ترکش موجب بی مدرکی است و به کلاس اندرش مزید در به دری ، هر ترمی که آغاز می شود موجب پرداخت زر است  و چون به پایان رسد مایه ضرر ، پس در هر سال دو ترم موجود و بر هر ترمی شهریه ای واجب ..... از جیب و جان که بر آید ...... کز عهده خرجش به در آید

شعر طنز وکیل و الوکلا

ای وکیل الوکلا رای مبارک بادت

»آن مواعید که کردی مرواد از یادت «

در شگفتم که در آن مهلت تبلیغاتی

پول تبلیغ فراوان چه کسی میدادت

تو همان بندی زندان رژیم شاهی

»که دم همت ما کرد ز بند آزادت «

حالیا رای به صندوق شده پنداشتی از

»طالع نامور و دولت مادرزات؟ «

»شادی مجلسیان در قدم و مقدم توست «

قامت سرو مثال و قد چون شمشادت